Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Ενα πολυ ομορφο κειμενο που εντοπισα στην ιστοσελιδα της Μητροπολης Αλεξανδρουπολης!!αφιερωνετε σε ξενοφοβικους Ελληνες και υπερπατριωτες!!

Άρθρο περί του λεγομένου φράκτη στον ποταμό Έβρο.



Ζούμε, όσοι κατοικούμε στον Έβρο, το δράμα της εισόδου των λαθρομεταναστών από την Τουρκία. Για την πατρίδα μας, το γεγονός αυτό είναι πρόβλημα που το διαπιστώνει αργότερα η πρωτεύουσα. Για μας όμως, τους Εβρίτες, είναι ένα καθημερινώς επαναλαμβανόμενο δράμα.

Αναφέρομαι στην αθρόα προσέλευση τόσων ανθρώπων, που άλλοτε κουβαλώντας στην πλάτη τους προσωπικές και εθνικές τραγωδίες κι άλλοτε τα βρέφη στην αγκαλιά τους, περνούν τα σύνορα, κακοποιημένοι, άρρωστοι με σοβαρές αρρώστιες, εξουθενωμένοι, μουσκεμένοι από τα νερά του ποταμού Εβρου.

Παλιότερα όσους πνίγονταν στα ορμητικά νερά του και τους ξέβραζε η θάλασσα, τους μετέφεραν στο νοσοκομείο Αλεξανδρουπόλεως. Είχα στείλει τότε μια αυτοσχέδια ευχή, επειδή μου ζητήθηκε, για να διαβάζεται στο νεκροτομείο, στην περίπτωση που δεν ήταν εύκολο να διαπιστωθεί από την περιτομή, η θρησκευτική προέλευση του νεκρού.

Ζήσαμε, πριν χρόνια, την αποκοπή, σε ναρκοπέδιο, των κάτω άκρων δύο 17χρονων παιδιών τα οποία φιλοξενήσαμε στο γηροκομείο της Μητροπόλεως για δύο χρόνια. Τελικά, τους αγοράσαμε τεχνητά μέλη, κατάφεραν να περπατήσουν και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, όπου εργάζονται μέχρι σήμερα.

Αυτός ήταν ο λόγος που, παραβλέποντας την εθνική μας ασφάλεια, συμφωνήσαμε να «σηκωθούν» τα ναρκοπέδια, γεγονός που κάποιοι αφελείς τότε χαιρέτησαν σαν αντιπολεμική κίνηση, λες κι αυτή θα μπορούσε ποτέ να γίνει μονομερώς!

Τα τελευταία δύο χρόνια το φαινόμενο εντάθηκε. Οι λαθρομετανάστες έρχονται κρατώντας πλαστικοποιημένη στα χέρια τους τη σελίδα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που προβλέπει τα δικαιώματά τους. Μόλις παραδοθούν στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, την επιδεικνύουν ζητώντας απαιτητικά την εφαρμογή της.

Απορούσαμε για την κοντόφθαλμη πολιτική της Ύπατης Αρμοστείας και άλλων «ανθρωπιστικών» φορέων που μας ζητούσαν «τα ρέστα». Η άριστη συμπεριφορά των συνοριοφυλάκων και των αστυνομικών, που συνόδευαν τους λαθρομετανάστες στα νοσοκομεία Διδυμοτείχου και Αλεξανδρουπόλεως για την θεραπεία τους από τις ποικίλες μεταδοτικές ασθένειες και η «εξ ιδίων» τους εξασφάλιση τροφής και ρούχων, θεωρήθηκε ανεπαρκής. Γι’ αυτό ήρθε η FRONTEX. Πολύς λόγος για το τίποτε…

Τέλος πάντων, ποια θα είναι η πολιτική της χώρας μας πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, δεν θα την καθορίσω εγώ. Δεν μπορώ, όμως, να μείνω απαθής μπροστά στο ενδεχόμενο μιας εκ νέου απάνθρωπης συμπεριφοράς. Μου εξομολογήθηκαν παλιότερα αστυνομικοί, τις ενοχές που ένιωθαν όταν επαναπροωθούσαν πυροβολώντας τους λαθρομετανάστες, καθώς βρίσκονταν στη μέση του ποταμού. Φοβάμαι ότι και τώρα θα ζήσουμε τραγωδίες και διόλου δεν θα μειώνει την σκληρότητά τους το γεγονός ότι θα τελούν υπό τις «ευλογίες» της ΕΕ.

Δηλαδή, τι; Όταν στοιβαχτούν οι λαθρομετανάστες στο ελληνικό ρείθρο του ποταμού, πίσω από το συρματόπλεγμα, καθώς θα χιονίζει, ή όταν φουσκώνουν τα νερά, οι άνθρωποι αυτοί θα παραμένουν εκεί νηστικοί και μουσκεμένοι για να εξαναγκαστούν να επιστρέψουν πίσω στην Τουρκία; Δεν είναι λύση αυτή, τουλάχιστον πολιτισμένη. Και εμείς θα τους βλέπουμε απαθείς να πνίγονται ή να λιμοκτονούν ή να μαστίζονται από τα κουνούπια;

Βεβαίως, το κύμα αυτό πρέπει να σταματήσει, αν και προσωπικά δεν το πιστεύω όσο συνεχίζεται η άδικη συμπεριφορά των χωρών της Δύσης έναντι των φτωχών και υπανάπτυκτων λαών του Νότου και της Ασίας. Φυσικά, η χώρα μας δεν έχει ατελείωτες δυνατότητες φιλοξενίας. Μα, όπως, τα σύνορα διασφαλίζονται από το στρατό, μόνο όταν εκλείψει και η έσχατη διπλωματική και πολιτική προσπάθεια, το ίδιο να συμβεί και τώρα.

Η καταφυγή σε εκβιαστικούς τρόπους, σε απάνθρωπες τακτικές και σε εξευτελιστικές για την ανθρώπινη προσωπικότητα μεθόδους, που θα αποβούν μομφή για τον πολιτισμό μας- τουλάχιστον τον ελληνικό- δεν είναι λύση. Το συρματόπλεγμα δεν είναι λύση. Είναι απέλπιδα προσπάθεια, εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία, που παραπέμπει σε άλλες περιοχές και σε άλλες εποχές…

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΙΟ ΚΑΤΩ!!

Το τραγούδι αυτό βρίσκεται σε δίσκο που κυκλοφόρησε στην Ε.Σ.Σ.Δ. το 1980 με την ονομασία «Μουσική των Γκαγκαβούζιδων» και περιέχει υλικό που ηχογράφησε στα γκαγκαβούζικα χωριά της Μολδαβίας και της Ουκρανίας ο Γκαγκαβούζης μουσικολόγος Μιχαήλ Κόλτσα υπό τη γενική επιμέλεια της Ρωσίδας γλωσσολόγου Δρ. Λιουντμίλα Ποκρόβσκαγια.

Эта песня находится на пластинке, выпущенной в СССР в 1980 году, под названием «Музыка гагаузов» и содержит материал, который записал в гагаузских сёлах Молдовы и Украины гагаузский музыковед Михаил Колца под общим руководством русского лингвиста проф. Людмила Покровская.

This song appears on a vinyl record released in the USSR in 1980 under the name “Music of the Gagauz” and contains material recorded in the Gagauz villages of Moldova and Ukraine by the Gagauz musicologist Mihail Koltsa under the general direction of the Russian linguist Dr. Liudmila Pokrovskaia.

ΑΚΟΥΛΟΥΘΕΙ ΣΕ 4 ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΡΩΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΚΑ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

“Mari Lenko, kızım Lenko,
mari kızım, dünnää gözeli,
näändan da işitmiş türklär, kızım,
ani sändin dünnää gözeli.
Türklär da, kızım, alacek seni”.
İlenka da dedi mamusuna:
“Male ma, male, sakla beni,
sakla beni sandaa, male.
Açan da, male, türklär gelecek,
sän da deyäsin türklerä, male:
«Benim Lenkam anden öldü»”.
Bir da baktılar küü bayırına,
bir gemi geliyor türknän dolu,
kırmızı fesnän, eşil püskülnän.
Gelä geldilär İlenkaya.
İlenkayı mamusuna sordular.
Lenkanın mamusu dedi türklerä:
“Benim Lenkam anden öldü”.
“Ade, ba babu, gidelim mezarlaa.
Biz onun, babu, ölüsünü alacez”.
İlenka da çıktı sandıktan,
türklär da kavradı, attılar gemiya.
Üç gün, üç gecä gemidä gittilär,
İlenka da dedi türklerä:
“Ay, türklär, türklär, durgudun gemiyi,
bän da yıkanayım bu Tunada.
Nekadar gözälim, taa gözäl olacam”.
Türklär da durguttular gemiyi,
İlenka da atladı Tunaya.
Hem üzeyor hem türklerä deyor:
“Ay, türklär, türklär,
bir gözellik için aldanan,
bir gözellik için aldanan türklär,
ani türklerä sluga olaceydım,
denizdä balıklara kurban olayım”.

“Μωρή Λένκα, κόρη μου Λένκα,
μωρή κόρη μου, πιο όμορφη του κόσμου,
που να το άκουσαν οι Τούρκοι, κόρη μου,
ότι ήσουν η πιο όμορφη του κόσμου.
Οι Τούρκοι, κόρη μου, θα σε πάρουν”.
Και η Ηλένκα είπε στη μητέρα της:
“Μάνα, αχ μάνα, κρύψε με,
κρύψε με στο μπαούλο, μάνα.
Κι όταν, μάνα, θα έρθουν οι Τούρκοι,
εσύ να πεις στους Τούρκους, μάνα:
«H Λένκα μου πέθανε εδώ και καιρό»”.
Ξαφνικά κοίταξαν προς το λόφο του χωριού,
ένα καράβι έρχεται γεμάτο Τούρκους,
με κόκκινο φέσι, με πράσινη φούντα.
Πλησίαζαν και ήρθαν στην Ηλένκα.
Ζήτησαν την Ηλένκα από τη μητέρα της.
Η μητέρα της Λένκας είπε στους Τούρκους:
“Η Λένκα μου πέθανε εδώ και καιρό”.
“Άντε, βρε γριά, ας πάμε στο νεκροταφείο.
Εμείς, γριά, θα πάρουμε το πτώμα της”.
Η Ηλένκα βγήκε από το μπαούλο
και οι Τούρκοι την άρπαξαν, την πέταξαν στο καράβι.
Τρεις μέρες, τρεις νύκτες προχώρησαν με το καράβι
και η Ηλένκα είπε στους Τούρκους:
“Αχ, Τούρκοι, Τούρκοι, σταματήστε το καράβι
για να πλυθώ στο Δούναβη.
Όσο όμορφη είμαι θα γίνω ακόμα πιο όμορφη”.
Οι Τούρκοι σταμάτησαν το καράβι
και η Ηλένκα πήδηξε στο Δούναβη.
Κολυμπάει και συνάμα λέει στους Τούρκους:
“Αχ, Τούρκοι, Τούρκοι,
ξεγελασμένοι από την ομορφιά,
ξεγελασμένοι από την ομορφιά Τούρκοι,
παρά να γινόμουν σκλάβα στους Τούρκους
ας γίνω θυσία στη θάλασσα για τα ψάρια”.
“О, Ленка, дочь моя Ленка,
о, дочь моя, самая красивая в мире,
откуда же узнали турки, дочь моя,
что ты – самая красивая в мире.
Турки, дочь моя, похитят тебя”.
Иленка сказала своей матери:
“Ой, мамочка, мамочка, спрячь меня,
спрячь меня в сундуке, мамочка.
А когда, мамочка, турки придут,
ты скажи туркам, мамочка:
«Моя Ленка давно умерла»”.
Вдруг они посмотрели на холм села,
подплывает корабль полный турок,
с красными фесками с зелёными кистями.
Вот они пришли к Иленке.
Они спросили об Иленке у её матери.
Мать Ленки сказала туркам:
“Моя Ленка давно умерла”.
“Давай, бабка, пойдём на кладбище.
Мы, бабка, заберём её тело”.
Иленка вышла из сундука,
и турки схватили её, бросили на корабль.
Три дня, три ночи они плыли на корабле,
и Иленка сказала туркам:
“Ах, турки, турки, остановите корабль,
чтобы я искупалась в Дунае.
Насколько я красива, а стану ещё красивее”.
Турки остановили корабль,
и Иленка прыгнула в Дунай.
Она и плывёт, и туркам говорит:
“Ах, турки, турки,
красотой обольщённые,
красотой обольщённые турки,
вместо того чтобы туркам рабыней стать,
уж лучше в море рыбам жертвой стану”.
“Oh Lenka, my daughter Lenka,
oh, my daughter, most beautiful in the world,
where did the Turks hear, my daughter,
that you were the most beautiful in the world.
The Turks, my daughter, will take you”.
And Ilenka to her mother said:
“Mammy, oh mammy, hide me,
hide me in the trunk, mammy.
And when, mammy, the Turks come
say to the Turks, mammy:
«My Lenka died long ago»”.
Suddenly they glanced towards the village hill,
a boat is coming full of Turks,
with red fezes, with green tassels.
They were drawing near, coming for Ilenka.
They asked for Ilenka from her mother.
Lenka’s mother told the Turks:
“My Lenka died long ago”.
“Come on, old woman, let's go to the cemetery.
For we, old woman, will take her body”.
Ilenka came out from the trunk
and the Turks grabbed her and threw her onto the boat.
Three days, three nights they had travelled on the boat
when Ilenka told the Turks:
“Oh, Turks, Turks, stop the boat
and I will wash myself in the Danube.
As beautiful as I am, I will be even more beautiful”.
The Turks stopped the boat
and Ilenka jumped into the Danube.
As she swam she told the Turks:
“Oh, Turks, Turks,
deceived by beauty,
deceived by beauty, Turks,
instead of becoming a slave of the Turks
let me be a sacrifice for the fishes in the sea”.

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ!! ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΓΚΑΓΚΑΒΟΥΖΗΔΩΝ-ΓΚΑΓΚΑΟΥΖΩΝ !! Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!! ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ YOUTUBE ΣΤΗ ΘΕΣΗ: http://www.youtube.com/watch?v=ekus5Hf_IGA!! ΟΣΟΙ ΦΙΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΩΘΗΣΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ! ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΓΚΑΓΚΑΟΥΖΩΝ ΟΠΟΥ ΓΗΣ!! ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ ΣΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΓΚΑΓΚΑΟΥΖΟΙ ΣΤΗΝ ΓΚΑΓΚΑΟΥΖΙΑ ΤΗΣ ΜΟΛΔΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΚΑΓΚΑΟΥΖΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΩΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ! ΕΛΠΙΖΩ ΣΤΟ ΑΜΕΣΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ!!