Ταξίδι στη Γκαγκαουζία

Πέμπτη μέρα
Μετά την επίσκεψήμας στο Εθνολογικό-Λαογραφικό μουσείο κατευθυνθήκαμε στο Τσιαντίρ-Λούγκα, όπου γιόρταζαν τον Αγιο Δημήτριο σύμφωνα με το παλιό ημερολόγιο. Εκτός από την κατανυκτική λειτουργία και το κουρμπάνι στην αυλή της εκκλησίας, μας έκανε εντύπωση η μεγάλη συμμετοχή, η πανέμορφη εκκλησία και η εντυπωσιακή υμνολογία. Δείτε το πρώτο βίντεο απο το

YouTube - Gagauzis's Channel είναι απο το πανηγύρι, όπως μου το παραχώρησε ευγενικά ο Αλέξης Παρτινούδης.

Γύρω στις 3 μμ φύγαμε για Ρουμανία, όπου θέλαμε να συναντηθούμε με κατοίκους του χωριού Ιζβοάρελε (Πηγές) κοντά στην Κωνστάντσα. Στο χωριό αυτό κατοικούν περίπου 2500 Έλληνες θρακικής καταγωγής. Από τις συζητήσεις μαζί τους και από την έρευνά μου φαίνεται πως οι πρόγονοί τους έφτασαν στο χωριό αυτό ή μετά το 1829 ή το 1879 απο τα χωριά των Σαράντα Εκκλησιών της Ανατολικής Θράκης. Ακολούθησαν τον ρωσικό στρατό για να αποφύγουν τις διώξεις των Τούρκων λόγω της βοήθειας που πρόσφεραν στους Ρώσους. Πιθανότερο είναι πως έφυγαν το 1879, διότι από αυτή την χρονιά και μετά κάποια χωριά όπως το Κουγιούν-Κιαβούρ και το Κοτζά χιντίρ κ.α. χάνονται απο τα έγγραφα των μητροπόλεων. Έτσι υποθέτω πως από αυτούς προέρχονται οι κάτοικοι αυτού του χωριού.
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι πως η έρευνα στα αρχεία της κοινότητας του χωριού έδειξε πως ανάμεσά τους υπήρχαν και τουρκόφωνοι χριστιανοί οι οποίοι γρήγορα εξελληνίστηκαν. ένα τρίτο και εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως ακόμη και σήμερα ως επίθετα έχουν το όνομα του πατέρα τους. Αυτό το γεγονός δυσκολεύει αφάνταστα την έρευνα και τον εντοπισμό των χωριών τους. Μέσα απο τις συζητήσεις μάθαμε πως η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν κτηνοτρόφοι. Αυτό το γεγονός μας παραπέμπει στο χωριό Κουγιούν-Κιαβούρ.
Η φιλοξενία τους ήταν άψογη!! Τους ευχαριστούμε όλους!!! Αν και φτάσαμε αργά το βράδυ μας περίμεναν, χορέψαμε τραγουδήσαμε!!!! Νάναι όλοι καλά!!! τους περιμένουμε για να ανταποδώσουμε τη φιλοξενία!!! Μας περιμένουν για να μην χάσουν τουε δεσμούς τους με την πατρίδα!!!! Σε μια γωνιά, σε ένα χωριό κάπου στα ανατολικά της Ρουμανίας η θρακιώτικη ψυχή χτυπά και μας περιμένει να τους αγκαλιάσουμε να νιώσουν πως δεν είναι μόνοι!!! Δώστε τους ελπίδα!! Οργανώστε εκδρομές μέσω των συλλόγων!!! Βρεθείτε μαζί τους, μιλήστε, ακούστε και κλάψτε για αυτά που θα σας πουν: Διότι η καρδιά και η ψυχή τους είναι ΘΡΑΚΙΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!