Ταξιδι στη Γκαγκαουζια

Μέρος Τρίτο
Την επόμενη μέρα από το πρωί ψάξαμε να βρούμε ξενοδοχείο για να κοιμηθούμε και για να είμαστε πιο άνετοι. Οι φίλοι από την Γκαγκαουζία δυσαρεστήθηκαν διότι ήθελαν να μας φιλοξενήσουν σε σπίτια. Εμείς από ντροπή ή από τακτ θελήσαμε να μείνουμε σε ξενοδοχείο. Μέχρι τις 12 μμ βρήκαμε επιτέλους ένα με ζεστό νερό!!! όλα τα άλλα δεν είχαν οπότε αν και λίγο ακριβό για τα δεδομένα της Γκαγκαουζίας μείναμε σ' αυτό.
Από το μεσημέρι ξεκίνησε ένας μαραθώνιος φιλοξενίας με τραπεζώματα και γλέντια που ολοκληρώθηκε στις 12 το βράδυ μετά από τις πιέσεις μας να πάμε να ξεκουραστούμε και να κοιμηθούμε λίγο. Την άλλη μέρα μας περίμενε το συνέδριο όπου θα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Γύρω στις 8 το βράδυ μας ειδοποιούν πως γίνεται σε μία αίθουσα ένα κονσέρτο ενός λαικού βάρδου της Γκαγκαουζίας. Η αίθουσα ήταν γεμάτη από Γκαγκαούζους του Κομράτ. Μετά από παρέμβαση του Νίκου Λουκά, επέτρεψαν στους δικούς μας να παίξουν 4 τραγούδια δικά μας. το κοινό ξεσηκώθηκε, χειροκροτούσε ασταμάτητα. Όπως πάντα ως Έλληνες θέλαμε να δείξουμε και τις χορευτικές μας ικανότητες. την άλλη μέρα είμασταν το θέμα συζήτησης σε όλη την πόλη. η παρέμβασή μας ήταν καταλυτική. Το ένιωθες στο ζεστό τους χαμόγελο, στο χειροκρότημα, στο βλέμμα τους, στη χειραψία τους πως ΝΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ, ΣΤΟ ΧΟΡΟ ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΣΤΑ ΕΘΙΜΑ, ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥς ΕΒΓΑΙΝΕ. Θέλει πολύ δουλειά για να πειστούν πως είναι θρακιώτικης καταγωγής. Οι Τούρκοι δουλεύουν χρόνια σε αυτήν την κατεύθυνση και δεν μπορεί μέσα σε λίγες μέρες να τους αλλάξεις τη γνώμη. ΡΙΞΑΜΕ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΣΠΟΡΟ ΚΑΙ ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΜΑΣ.

Ταξιδι στη Γκαγκαουζια

Ταξιδι στην Γκαγκαουζια

Μέρος Δεύτερο

Τετάρτη πρωί ξεκινήσαμε απο την Ορεστιάδα. Δύο αυτοκίνητα και με κατεύθυνση το Ορμένιο, διασχίσαμε όλη την Βουλγαρία. οι καιρικές συνθήκες καλές οι δρόμοι όμως χάλια. Έπρεπε να οπλιστούμε με υπομονή και κουράγιο. Ταυτόχρονα όσο τα χιλιόμετρα λιγόστευαν η αγωνία για το τι θα συναντήσουμε μεγάλωνε όλο και περισσότερο. το κέφι όμως όλων μας παρέμενε παρά τις δυσκολίες του ταξιδιού.
Κοντά στις 5.30 φτάσαμε στα σύνορα της Μολδαβίας. Μετά τις απαραίτητες διατυπώσεις πήραμε το δρόμο για την Γκαγακουζία. Δρόμος δύσκολος γεμάτος παγίδες και στενός, αλλά εμείς απτόητοι έπρεπε να τον διασχίσουμε. οι πρώτες εικόνες δημιουργούν θλίψη και στεναχώρια. Παντού φτώχια και εγκατάλειψη. Κανείς όμως απο μας δεν σκέφτεται να επιστρέψει. Το όνειρο να βρεθούμε κοντά σε ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως ΓΚΑΓΚΑΒΟΥΖΗΔΕΣ μας κάνει να ελπίζουμε πως θα βρούμε κάτι κοινό και όμορφο.
Μετά απο ταλαιπωρία διότι δεν υπήρχαν ούτε καν πινακίδες για να μας ενημερώνουν φτάσαμε στο Κομράτ, όπου μας περίμενε ο Νίκος Λουκά. Αμέσως κατευθυνθήκαμε στο χωριό των πεθερικών του στη Αντβάρμα, ένα χωριό λίγα χιλιόμετρα απο το Κομράτ. το πρώτο μας βράδυ κοιμηθήκαμε στο σπίτι τους, όπου έκαναν τα πάντα για να μας ευχαριστήσουν. Το φαγητό υποδοχής ήταν κότα με λάχανο!!
Α!!! ρε ΓΚΑΓΚΑΒΟΥΖΙΑ ποτέ δεν ξεχνάς τις συνήθειες σου. Όλα γύρω σου κάτι σου θυμίζουν. Το σπίτι απλό, όπως τα παλιά σπίτια μας και στην αυλή δεν έλειπε η κληματαριά, όπως σε κάθε γκαγκαβούζικο σπίτι. Το κρασί αποτελεί σε ένα βαθμό το σύμβολό μας. Γιατί αναρωτήθηκε ποτέ κανείς μας; Όταν ρωτούσα τους γεροντότερους κόμπιαζαν για να μου δώσουν την απάντηση. Ορισμένοι όταν ξεθάρευαν μου έλεγαν: Μα!! δεν ξέρεις; Τι ευλόγησε πρώτο ο Χριστός όταν ξεκίνησε την διδασκαλία του; το κρασί στο γάμο της Κανά!!! απαντούσαν και το πρόσωπό τους σκυθρώπιαζε διότι δεν ήμουν σε θέση να απαντήσω άμεσα.
Πως τα κάνει η ζωή και πως τα διαμορφώνει. Αυτοί οι απλοί και ενάρετοι άνθρωποι είχαν συνδέσει όλη τους τη ζωή, οικογένεια, δουλειά, χαρές και γλέντια γύρω και μέσα απο την διδασκαλία του Χριστού. Έτσι πορεύονταν εκατοντάδες χρόνια και παρέμεναν όρθιοι απέναντι στους Τούρκους κατακτητές.
Θέλω να ευχαριστήσω απο τα βάθη της καρδιάς μου τους ανθρώπους αυτούς που με την απλότητα τους μου δώσανε ένα καλό μάθημα σε μας τους δήθεν πολιτισμένους.

Ταξίδι στην Γκαγκαουζία της Μολδαβίας

Καλημέρα φίλοι από την Ορεστιάδα και ιδιαίτερα στους Γκαγκαβούζηδες!!!!
Την Κυριακή το βράδυ επέστρεψε από την Γκαγκαουζία της Μολδαβίας μια αποστολή Γκαγκαβούζηδων. Σκοπός τους ήταν η συμμετοχή τους σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Κομράτ- πρωτεύουσα της Γκαγκαουζίας- ο εκχριστιανισμός των Γκαγκαβούζηδων. Στο συνέδριο μίλησαν οι: Κοζαρίδης Χρήστος με θέμα- η εξάπλωση του χριστιανισμού στην περιοχή της Δοβρουτσάς και οι Γκαγκαβούζηδες και ο Αλέξης Παρτινούδης με θέμα τον λαικό πολιτισμό των Γκαγκαβούζηδων και η επίδραση της εκκλησίας και του χριστιανισμού στην καθημερινή τους ζωή. Επίσης στο συνέδριο μίλησε ο Φώτης Δόμπας ως Γκαγκαβούζης απο την Ελλάδα και ο οποίος με την ομιλία του προκάλεσε αίσθηση ανάμεσα στους συνέδρους για τη ζωντάνια και την επιχειρηματολογία του ως προς την φυλετική καταγωγή μας.
Η φιλοξενία τους ήταν άριστη και εντυπωσιακή. Παρά την φτώχεια τους έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να μας ευχαριστήσουν.
Επίσης στην αποστολή συμμετείχαν και οι: Ζηκίδης Παναγιώτης, ο οποίος με την γκάϊντα τους ξεσήκωνε σε χορό, ο Ιωαννίδης Γιώργος, ο Φώτης Πόντικας και ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλο από την Θυρέα.
Η ομάδα ξεκίνησε την Τετάρτη το πρωί και γύρισε Κυριακή ξημερώματα αφού πρώτα έκανε στάση σε ένα ελληνικό χωριό της Ρουμανίας το Izvoarelle κοντά στην Κωνστάντσα όπου έτυχε θερμής υποδοχής από τους κατοίκους του χωριού, πρόσφυγες από τις Σαράντα Εκκλησιές τον 18ο αιώνα. Μιλούν ακόμη την θρακιώτικη διάλεκτο των Σαράντα Εκκλησιών και το μόνο που θέλουν από μας είναι να τους βοηθήσουμε να παραμείνουν και να διατηρήσουν την παράδοσή τους.
Αυτά για σήμερα θα έχουμε και συνέχεια..............
Χρήστος Κοζαρίδης

Απάντηση στην ecclisianet
Καλησπέρα και απο μένα ένα γνήσιο απόγονο Γκαγκαβούζηδων απο το Βόρειο Έβρο. Όταν θα ασχολείστε με τους Γκαγκαβούζηδες καλό είναι να το ψάχνετε λίγο διότι όλο σε ανακρίβειες θα πέφτετε και θα γράφεται:
Δεν είμαστε μικρασιάτες αν ετσι σας βολεύει συνεχίστε να γραφεται έτσι.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΘΡΑΚΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ. ΟΣΟΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ.
ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΕΡΑ!!!!
Ο Γκαγκαβούζης