Ταξιδι στη Γκαγκαουζια

Μέρος Τρίτο
Την επόμενη μέρα από το πρωί ψάξαμε να βρούμε ξενοδοχείο για να κοιμηθούμε και για να είμαστε πιο άνετοι. Οι φίλοι από την Γκαγκαουζία δυσαρεστήθηκαν διότι ήθελαν να μας φιλοξενήσουν σε σπίτια. Εμείς από ντροπή ή από τακτ θελήσαμε να μείνουμε σε ξενοδοχείο. Μέχρι τις 12 μμ βρήκαμε επιτέλους ένα με ζεστό νερό!!! όλα τα άλλα δεν είχαν οπότε αν και λίγο ακριβό για τα δεδομένα της Γκαγκαουζίας μείναμε σ' αυτό.
Από το μεσημέρι ξεκίνησε ένας μαραθώνιος φιλοξενίας με τραπεζώματα και γλέντια που ολοκληρώθηκε στις 12 το βράδυ μετά από τις πιέσεις μας να πάμε να ξεκουραστούμε και να κοιμηθούμε λίγο. Την άλλη μέρα μας περίμενε το συνέδριο όπου θα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Γύρω στις 8 το βράδυ μας ειδοποιούν πως γίνεται σε μία αίθουσα ένα κονσέρτο ενός λαικού βάρδου της Γκαγκαουζίας. Η αίθουσα ήταν γεμάτη από Γκαγκαούζους του Κομράτ. Μετά από παρέμβαση του Νίκου Λουκά, επέτρεψαν στους δικούς μας να παίξουν 4 τραγούδια δικά μας. το κοινό ξεσηκώθηκε, χειροκροτούσε ασταμάτητα. Όπως πάντα ως Έλληνες θέλαμε να δείξουμε και τις χορευτικές μας ικανότητες. την άλλη μέρα είμασταν το θέμα συζήτησης σε όλη την πόλη. η παρέμβασή μας ήταν καταλυτική. Το ένιωθες στο ζεστό τους χαμόγελο, στο χειροκρότημα, στο βλέμμα τους, στη χειραψία τους πως ΝΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ, ΣΤΟ ΧΟΡΟ ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΣΤΑ ΕΘΙΜΑ, ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥς ΕΒΓΑΙΝΕ. Θέλει πολύ δουλειά για να πειστούν πως είναι θρακιώτικης καταγωγής. Οι Τούρκοι δουλεύουν χρόνια σε αυτήν την κατεύθυνση και δεν μπορεί μέσα σε λίγες μέρες να τους αλλάξεις τη γνώμη. ΡΙΞΑΜΕ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΣΠΟΡΟ ΚΑΙ ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΜΑΣ.